در دیدار و گفتگویی که با دکتر ژاله آموزگار در دفتر مجله بخارا انجام شده است از ایشان پرسیده می‌شود: "اخیراً مقالهاى با نام «از شاهنامه تا خداىنامه» از دکتر خالقى مطلق خواندم. ایشان در انتهاى مقاله در پیوستى، فهرستى از عناوین کتابهاى پهلوى ارائه کردهاند که اکنون در دست ما نیستند این آثار به نوعى در هجومهاى پىدرپى تاریخى ما از بین رفتهاند. آیا این آثار همان ادبیات مکتوب و یا بخشى از آن نبودهاند؟ آیا نمىتوان بر این عقیده بود که آثار بسیارى چون خداىنامه پیش از ساسانیان نیز داشتهایم؟"
دکتر ژاله آموزگار در پاسخ بدین پرسش عنوان می‌کنند که: "جاى هیچ شک و تردیدى در این موضوع وجود ندارد. براى تأیید گفته شما باید بگویم اوستایى که امروز در دست ماست، در دوره ساسانى مکتوب شده است. و تنها یک چهارم از آن فعلاً در دست ماست. در کتاب هشتم دین کرت نام همه بخشهاى اوستا آن روز ذکر شده که بسیارى از آنها اکنون در دست نیست و گواه آن است که بخشهایى از آن از بین رفته است. از طرف دیگر ما کتابهایى به نام «اِوِن نامک» به معناى «آییننامه» داشتهایم که امروز تنها یک نمونه از آن را در دست داریم. و این کتابها نشانهاى از این بودهاند که براى هر موضوعى در ایران آداب و رسومى وجود داشته است که مکتوبش مىکردند.
مطالب مجموعه کتابهاى دین کرت نیز مربوط به دوره ساسانیان است که به صورت فعلى پس از اسلام تدوین شده است. با شما موافقم این آثار وجود داشتهاند اما از بین رفتهاند."
این سندی است که نشان می‌دهد کتاب‌های زیادی از ایران باستان از بین رفته است و امروز به دست ما نرسیده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر